Površina – Ukupno – % vode | 8,600 km² nebitno | ||||||
Stanovništvo - Ukupno (2000 proc.) - Gustoća | 250.000 29/km² | ||||||
Vremenska zona | UTC +3 | ||||||
| |||||||
Državna himna | Aiaaira | ||||||
Službeni jezici | abhaški, s ruskim upoluslužbenom statusu i širokoj upotrebi u vladinim i drugim institucijama | ||||||
Politički status | De facto nezavisna | ||||||
Glavni grad | Suhumi | ||||||
Koordinateglavnog grada | |||||||
Predsjednik | Sergej Bagapš | ||||||
Premijer | Aleksandar Ankvab | ||||||
Nezavisnost – proglašena – priznata | Od Gruzije 23. 7. 1992. Rusija | ||||||
Valuta | Ruska rublja | ||||||
| |||||||
Službeni jezici | Abhaški i gruzijski | ||||||
Politički status | Autonomna republika Gruzije | ||||||
Položaj | Gornja Abhazija | ||||||
Glavni grad | Čhalta | ||||||
Predsjednik Kabineta ministara | Malhaz Akišbaia | ||||||
Predsjednik Vrhovnog vijeća | Temur Mžavia | ||||||
Nezavisnost (unutar Gruzije) – proglašena – priznata| OdSovjestkog Saveza 9. 4. 1991. 25. 12. 1991. | |||||||
Valuta | Gruzijski lari |
Abhazija IPA: /æbˈkeɪʒə/ ili /æbˈkɑziə/ (abhaški: Аҧсны Apsny, gruzijski: აფხაზეთი Aphazeti, ili Abhazeti, ruski: Абха́зияAbhazija) je republika na istočnoj obali Crnog mora, koja se graniči s Ruskom federacijom na sjeveru i Gruzijom na jugoistoku. Abhašku nezavisnost su priznale Rusija, Nikaragva, Venecuela, Nauru, Vanuatu i Tuvalu.
Snažni secesionistički pokret abhaške manjine u regiji je doveo do proglašenja nezavisnosti od Gruzije godine 1992. i gruzijsko-abhaškog rata koji se vodio od 1992. do 1993. i rezultirao gruzijskim vojničkim porazom te masovnim egzodusom gruzijskogstanovništva iz Abhazije. Usprkos dogovora o prekidu vatre iz 1994. godine i mirovnom operacijom koju nadgledaju UN i ZND, sukob nije okončan. Do 2008. je oblast bila podijeljena između dviju suparničkih vlasti - 83 posto teritorije kontrolira pro-ruska separatistička vlada u Suhumiju, a 17 posto predstavnici de jure vlade Abhazije, jedine međunarodno priznate zakonite vlasti Abhazije, lociranoj u dolini Kodori, dijelu Gornje Abhazije pod gruzijskom kontrolom. U augustu 2008. za vrijeme rata u Južnoj Osetiji, abhaške snage su uz rusku pomoć zauzele Dolinu Kodori. 26. 8. 2008. Rusija je priznala nezavisnost, navodeći da je "nemoguće da Gruzijci, Oseti i Abhazi" ubuduće žive u istoj državi. Osim Rusije je to 2. 9. 2008. učinila i Nikaragva.[1]
Sadržaj/Садржај
[sakrij/сакриј]Istorija[uredi - уреди | uredi izvor]
Prvi put Abhaska SSR dolazi u sastav Gruzijske SSR 1931. godine. Počinje naseljavanje Abhazije gruzijskim stanovništvom, a od 1937. do 1944. je teško razdoblje Berijine strahovlade, kada se ukida abhaski jezik i zatvaraju abhaske škole. U vremenu posle 2. svetskog rata nastavlja se slična politika, da bi 1989. godine Abhazija proglasila nezavisnost od Gruzije. Te godine nezavisnost proglašavaju i Adžara i Južna Osetija.
Gruzija i Abhazija ratovale su 1992-1993. godine, a manji sukob dogodio se i 1998. godine. Abhaski narod i vlast smatraju to svojim pobedama jer su de fakto odbranili teritoriju svoje, tada nepriznate, države.
Geografija[uredi - уреди | uredi izvor]
Kavkaz na sjeveru i sjeveroistoku zemlje dijeli Abhaziju od Rusije. Na istoku i jugoistoku Abhazija se graniči sa gruzijskom regijom Samegrelo-Zemo Svaneti a na jugu i jugozapadu izlazi na Crno more.
Abhazija je izrazito planinska zemlja a klima pogoduje proizvodnji duvana, čaja, vina i raznog voća. Kroz zemlju protiče nekoliko rijeka od kojih su najveće: Kodori, Bzyb, Ghalidzga, Gumista, Psou i Inguri. Rijeka Psou odvaja Abhaziju od Rusije a Inguri čini granicu sa Gruzijom.
Administrativna podela[uredi - уреди | uredi izvor]
Abhazija je podeljena na 6 regija i glavni grad Suhumi. Regije su:
Gradovi[uredi - уреди | uredi izvor]
- Suhumi, glavni grad (43.700 st.)
- Gagra (10.700 st.)
- Gaudata (7.700 st.)
- Gulrifši
- Novi Afon (1.300 st.)
- Očamčira (4.700 st.)
- Gali (grad) (7.200 st.)
- Bichvinta
|
0 komentari:
Objavi komentar