četvrtak, 28. srpnja 2016.

Sve o Falklandi


Falklandski/Malvinski Otoci
Falkland Islands
Islas Malvinas
ZastavaGrb
Geslo"Desire the right"
Državna himna: ""God Save the Queen""
Glavni grad
i najveći grad
Stanley
51°42′0″S, 57°51′0″W
Službeni jeziciengleski
DemonimFolklanđani
Vlada
 - Državni poglavarKraljica Elizabeta II
 - GuvernerNigel Haywood
 - Glavni direktorTim Thorogood[1]
Britanski prekomorski teritoriji
 - Dan oslobođenja14. jun 1982. 
Površina
 - Ukupno12 200 km2 (162..)
Stanovništvo
 - Procjena za jul 2008. 3 140[2] (217..)
 - Gustoća0,26/km2 (240..)
BDP (PPP)procjena za 2005
 - Ukupno75 mil. $ (223.)
 - Per capita25 000 $ (proc. 2002) (nerangirani.)
ValutaFunta Falklandskih otoka1 (FKP)
Vremenska zona(UTC-4)
 - Ljeti (DST) (UTC-3)
Pozivni broj500
Web domena.fk
Katedrala Christchurch u Stanleyu
Falklandski Otoci (po britanskom) ili Malvinski Otoci (po argentinskom) je arhipelag u Južnom Atlantiku udaljen oko 650 km odjužnoameričkog kopna i 1 400 km od Antarktičkog kruga[3]
On se sastoji od dva velika otoka - Zapadnog Falklanda i Istočnog Falklanda, te oko 776 manjih otoka [3]Falklandi se nalaze na koordinatama 51° 45′ 00″ jug, i 059° 10′ 00″ zapad. Falklandi su samoupravni Britanski prekomorski teritorij, za koji Argentina tvrdi da pripadaju njoj.

Kontraverze oko prava na otoke[uredi - уреди | uredi izvor]

Suverenitet Malvinskih otoka bio je predmetom spora od njihovog otkrića te su FrancuskaŠpanjolskaArgentina i Velika Britanijasvojatale suverenitet nakon uspostavljanja naselja. Ali je od 1833. Britanija je u tome imala najviše uspjeha te su Falklandi s vremenom postali važna baza Britanske kraljevske mornarice, kao i dom za manji broj naseljenika koji se uglavnom bavio uzgojem ovaca. Pokušaj njemačke Kriegsmarine da godine 1914. napadne Falklande doveo je do Bitke kod Malvinskih otoka - jednog od najvećih i najspektakularnijih pomorskih okršaja u Prvom svjetskom ratu.
Nakon drugog svjetskog ratadekolonizacije, nestanka Britanskog imperija i slabljenja britanske vojne moći Argentina je intenzivirirala napore za preuzimanje suvereniteta nad otočjem za koga koristi izraz Islas Malvinas. Krajem 1960-ih su po tom pitanju počeli pregovori, a službeni stav Foreign Officea u to doba je bio da su troškovi održavanja britanskog suvereniteta na tako udaljenom i u 20. vijeku strateški nevažnom području premali da bi opravdali odbijanje argentinskih zahtjeva. No, ostvarenje tog plana je početkom 1980-ih išlo presporo za argentinsku vojnu huntu, pa su godine 1982. otoke zauzele argentinske invazijske snage. Britanska vladaMargaret Thatcher je na to odgovorila vojnom silom što je dovelo do Falklandski rat koji je završio argentinskim porazom i ponovnim uspostavljanjem britanskog suvereniteta.

Geografija[uredi - уреди | uredi izvor]

Ukupna površina arhipelaga je 12 000 km², to je nešto malo manje od Connecticuta ili Sjeverne Irske, dužina obale se procjenjuje na 1 300 km. [3][4]
Dva glavna otoka sa obje strane Falklandskog kanala formiraju većinu zemljišta. To su manji Zapadni Falkland i nešto veći Istočni Falkland, na kojem se nalazi glavni grad Stanley, na kom živi većina stanovnika arhipelaga. Na svim otocima arhipelaga živi 3 140 [2]stanovnika. Oba otoka su gorovita, najviša točka na Istočnom Falklandu od 705 m nalazi se na Planini Usborne, a na Zapadnom Falklandu je to Planina Adam od 700 m. [3]Ima i močvarnih ravnica, ponajviše u Lafoniji, na južnoj polovici Istočnog Falklanda. Gotovo sav teritorij arhipelaga koristi se kao jedinstveni pašnjak za velika stada ovaca.
Brojni manji otoci okružuju dva najveća, to su; BarrenBeaverBleakerCarcassGeorgeKeppelLivelyNewPebbleSaunders,SealionSpeedwellStaatsWeddell i West Point. Otoci Jason leže sjeverozapadno od arhipelaga, a otok Beauchene južnije.
Otoci SpeedwellGeorge i Barren odvojeni su od Istočnog Falklanda Kanalom Eagle. Geološki Falklandi, pripadaju Patagoniji, pokrajini u Argentini.
Zaljev San Carlos Water, jedan od brojnih zaljeva Istočnog Falklanda
Falklandi protežu svoj suverenitet na teritorijalno more oko arhipelaga na 12 nautičkih milja (22 km), a eksluzivnu ekonomsku zonu (ribolovni pojas) na 200 nautičkih milja (370 km) [4]i to je glavni razlog nesporazuma sa Argentinom.

Flora i fauna[uredi - уреди | uredi izvor]

Falklandski otoci imaju neobičnu floru i faunu. Najpoznatija autohtona životinjska vrsta na arhipelagu su Magellanovi pingvini, koji imaju brojne kolonije po obalama arhipelaga. [5]
Tipični camp na Istočnom Falklandu

Historija[uredi - уреди | uredi izvor]

Oko tog tko je prvi doplovio do Falklandskih otoka i danas postoje kontraverze, po nekim indicijama to su bili patagonijski indijanci, ali o tome nema nikakvih pisanih tragova, niti jasnih materijalnih dokaza jer su otoci bili nenaseljeni sve do dolaska prvih evropskih istraživača. Prvi pomorac, za kog se pouzdano zna iz pisanih izvora da je doplovio do arhipelaga 1600. godine bio je Holanđanin -Sebald de Weert po kom su se otoci sve do 19. vijeka i zvali Sebeldov arhipelagBritanski pomorac John Strong je skrenuvši s rute doplovio doFalklandskog kanala, on se 29. januara 1690. usidrio i iskrcao pored Port Howarda[6]Kanal je nazvao po škotskoj plemićkoj tituli Viscount Falkland, po istoj tituli je kasnije nazvan i cijeli arhipelag, kao i dva najveća otoka. Francuski pomorac Louis Antoine de Bougainville osnovao je prvo naselje na Istočnom Falklandu - 1764Port Saint Louis i nazvao arhipelag Malouines[7]Britanci su osnovali svoje naselje naZapadnom Falklandu 1765, ali su ih 1770. istjerali Španjolci, koji su kupili arhipelag od Francuza[7]
Argentina je 1816. okupirala otoke, na osnovu nasljednih prava na španjolske zemlje, tako da ih je 1820. proglasila svojim teritorijem. Britanija je ponovo osvojila otočje 1833. tako da je do sredine 20. vijeka, vladala pomalo konfuzna britansko - argentinska zajednička uprava nad Falklandima. Od 1960. počinju pregovori pod okriljem Ujedinjenih nacija oko nadležnosti nad arhipelagom. Argentina je 1982. izvršila invaziju Falklanda, ali ih je britanska vojska nakon odlučne intervencije porazila. Konačno1992. seizmolozi otkrivaju naftu i plin u okolini arhipelaga, što dovodi do potpisivanja sporazuma o saradnji i zajedničkom delovanju pri istraživanju ovih prostora, 1995. godine između Argentine i Velike Britanije.

Klima[uredi - уреди | uredi izvor]

Okruženi hladnim vodama atlantika, Falklandski otoci imaju oceansku klimu po Köppenovoj klasifikaciji klime - Cfc, karakteristika te klime je da je pod velikim utjecajem oceana, tako da ima male godišnje oscilacije. Maksimalna prosječna temperatura u januaru je oko 13 ° C, a prosječna maksimalna temperatura u julu je oko 4 ° C. Prosječna godišnja količina oborina je 573.6 mm, ali Istočni Falkland ima nešto više oborina od Zapadnog Falklanda[8]Visoka količina vlage u zraku i vjetrovito vrijeme, su konstantna. Snijeg se rijetko zadržava na tlu, ali može podati u gotovo bilo koje doba godine. Oluja su vrlo česte, naročito u zimskim mjesecima[9]klima Falklanda slična je Shetlandima u Ujedinjenom Kraljevstvu, ali s manje oborina, i oštrijim zimama. [9]
[sakrij]Klimatološki medijani za Faklandi
Mjesecjan-sijfeb-veljmar-ožuapr-tramaj-svijun-lipjul-srpaug-kolsep-rujokt-lisnov-studec-progodina
Srednji maksimum (°C)131312975457911128.9
Srednji minimum (°C)65431-1-1-112342.2
Precipitacija (mm)715864666653515138415171681
Izvor: [10]

Privreda[uredi - уреди | uredi izvor]

Uzgoj ovaca i prerada vune na velikim otočkim farmama uz nešto ribarstva i turizma u novije vrijeme su najvažnije privredne grane. Vlast je u rukama guvernera, koga bira Parlament Velike Britanije, on upravlja i sa 1 390 km udaljenim otocima Južna Georgija i arhipelag Južni Sandwich[7]


0 komentari:

Objavi komentar