Ujedinjeni Arapski Emirati
Ujedinjeni Arapski Emirati
الإمارات العربيّة المتّحدة Al-Imārāt al-ʿArabīyâ al-Muttaḥidâ | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
Državna himna: "Tahijat Alalam" | ||||||
Glavni grad | Abu Dabi | |||||
Službeni jezici | arapski | |||||
Vođe | ||||||
- | Predsjednik | Kalifa ibn Zajid al-Nahjan | ||||
Uspostava | Od Ujedinjenog Kraljevstva 2. 12. 1971. | |||||
Površina | ||||||
- | Ukupno | oko 75.000 km2 (oko 115.) | ||||
- | Voda (%) | 0 | ||||
Stanovništvo | ||||||
- | Popis iz 2013 | 9.205.651 (139.) | ||||
- | Gustoća | 46/km2 | ||||
Valuta | Emiratski dirham | |||||
Vremenska zona | +4 | |||||
Pozivni broj | +971 | |||||
Web domena | .ae |
Ujedinjeni Arapski Emirati je federativna država na obali Perzijskog zaljeva i Omanskog zaljeva. Nalaze se na istoku Аrapskog poluotoka u jugozapadnoj Aziji. Graniče na jugu i zapadu sa Saudijskom Arabijom, te na istoku s Omanom. Sastoje se od sedamemirata: Abu Dabija, Adžmana, Dubaija, Fudžaire, Ras al-Kajme, Šardže i Um al-Kuvaina.
Geografija[uredi - уреди | uredi izvor]
Pješčana pustinja zauzima većinu zemlje, s planinama na sjeveroistoku (najviši vrh Jibir u masivu Hadžar od 1527 m). Duž obale se nalaze slane ravnice (sabka).
Historija[uredi - уреди | uredi izvor]
Stanovnici područja današnjih UAE krajem 18. i početkom 19. vijeka napadali su kao pirati na britanske brodove po Perzijskom zaljevu i Indijskom oceanu. Britanska flota uspjela je 1820. poraziti zaljevske pirate, i razorila im uporište Ras al-Kajmu. Nakon tog poraza Britanci su uspjeli natjerati zaljevske šeike da potpišu Ugovor o miru i suradnji 1820., a nakon tog Pomorsko primirje 1835., te 1853. Ugovor o slobodnoj plovidbi. Vrhunac tog procesa došao je 1892. kad su svi zaljevski šeici, potpisali ekskluzivni ugovor, kojim su vanjsku politiku i obranu prepustili britanskoj vladi[1], i time postali britanski protektorati.
Nakon britanskog povlačenja 1971. Katar i Bahrein odlučili su se za potpunu nezavisnost, a ostalih sedam emirata za ujedinjenje.
Prva dekada nezavisnosti protekla je u znaku rivalstva i trzavica između dva najveća emirata, Abu Dabija i Dubaija oko stupnja centralizacije i podjele moći. Konačni dogovor postignut je 1979. i to je bio kompromis o podjeli najviših funkcija u zemlji, po kojem je mjesto predsjednika rezervirano za emira Abu Dabija odnosno pozicija premijera za emira Dubaija.
Nakon zaoštravanja političkih prilika u regiji početkom 1980-ih Emirati su se približili zemljama Zapada, osobito SAD-u, iako nisu bezrezervno podržali napad na Irak 2003. godine.
Stanovništvo[uredi - уреди | uredi izvor]
Samo oko 25% stanovnika su državljani UAE, a ostatak čine strani radnici privučeni naftnim bogatstvom. Državljani su uglavnom Arapi, muslimani Suniti, iako ima i Šijita.
Privreda[uredi - уреди | uredi izvor]
Od 1960-ih godina temelj ekonomije Emirata čini proizvodnja nafte. Najvećim rezervama raspolaže Abu Dabi, a pretpostavlja se da su rezerve Dubaija pri kraju. U posljednje dvije dekade porastao je značaj nenaftnog sektora, osobito trgovine, financija, industrije i turizma. BDP je u 2004. bio 25.200 USD po stanovniku, mjereno po PPP-u.
0 komentari:
Objavi komentar